PANAMA!

Toen we van de boot vertrokken zijn we gelijk naar Panama City gegaan. Hier hebben we rondgelopen op zoek naar Wifi en een hotel en toen zijn we met een ander groepje naar een jazzfestival gegaan. De volgende ochtend zijn we na een ontbijt van het hotel gaan lopen naar een winkelcentrum. Na de lunch hebben we nog rondgelopen, tot we hoorden dat we snel weg moesten om de bus die we wilden hebben, naar Sona waarvan je naar Santa Catalina kon, te pakken. Helaas hadden we geen aansluiting en zijn we in Sona gebleven voor de nacht. Om half 5 de volgende ochtend moesten we weer opstaan om de volgende bus te nemen.

Een paar mensen hebben daar op het strand gelegen en soms ook even geslapen, terwijl anderen op zoek gingen naar een goedkope plek om surfboards te huren, een plek om te eten en ook een alternatief om te gaan slapen. Na ongeveer twee uur kwamen ze terug, ze hadden twee surfboards bij zich die ze heel goedkoop hadden gehuurd en ze waren tijdens het liften iemand tegen gekomen die een huisje had waar we wel voor een kleine prijs in mochten slapen. Hier waren we super blij mee. De rest van de dag hebben we nog op het strand besteed met een beetje surfen, zwemmen en zonnen. In de late middag zijn we naar diegene gegaan waar we mochten slapen, het was een soort guestroom voor weinig geld.

Die volgende ochtend zijn we naar de hoofdweg van het dorp gegaan om te liften. We hebben hier minimaal een uur gestaan maar niemand kon ons verder helpen in de richting die we op wilden. Dat we toen de bus moesten pakken vonden we jammer, de hele reis die we die dag zouden maken zou bijna het hele dagbudget opeisen. We moesten van Santa Catalina naar Sona, van Sona naar Santiago, van Santiago naar David en van David naar Boquete. Uiteindelijk zijn we de hele dag aan het reizen geweest, we kwamen in Boquete aan toen het donker begon te worden. Eenmaal in Boquete moesten we nog op zoek naar een plek om te slapen. We zijn uiteindelijk een pension binnengelopen, waar de man die daar was zei dat we daar wel mochten slapen in de woonkamer en dat als we over een uurtje terug zouden komen dat we dan met de eigenaar over een prijs konden praten. Toen we weer terug waren bij dat pension was de eigenaar er niet, dus toen we daar drie uur hadden gewacht hebben we gewoon onze matjes uitgerold en zijn we daar in de woonkamer gaan liggen zonder overleg. Om half 1 kwam de eigenaar toch nog langs, keek naar binnen, zag ons liggen, wij zeiden dat we daar mochten slapen van een andere man en hij vond het goed.

De volgende ochtend hebben we $14 achter gelaten en zijn we weggegaan. We wilden proberen om die dag te gaan paardrijden of te raften, daarvoor gingen we naar allemaal activiteitenbureaus om te kijken naar de prijs. Hier hebben we gehoord dat het mogelijk was dat er 5 mensen gingen paardrijden en dat de overige 2 konden mountainbiken. Het paardrijden was echt heel leuk, de paarden waren heel leuk en de rit die we hebben gemaakt was heel mooi. We mochten de bergen op galopperen en ik heb veel foto’s gemaakt. Toen we terug waren hebben we geprobeerd om naar David te liften, om daar te slapen. Op een gegeven moment stopte er een man, hij kon ons wel 2 kilometer richting David brengen, vanwaar bijna alle auto’s wel naar David gingen. Hier waren we heel erg blij mee, dus we sprongen achterin en toen hadden we onze eerste lift te pakken. Tegen de tijd dat we die 2 kilometer verder waren stapten we uit en toen zei de man dat David helemaal geen leuke stad was. Het leek hem beter als we daar niet heen gingen, en dan gewoon de volgende ochtend daarheen om door te reizen naar Bocas del Toro. Hij bood hij ons aan om in zijn guestroom te slapen. Hij vroeg of we nog wat te eten wilden, omdat hij bijna niets in huis had. We gingen dus naar een supermarkt, waar hij voor ons allemaal fruit, cakejes en chocolade heeft gekocht en toen gingen we naar zijn huis. Daar kwamen we aan en we werden begroet door drie hele mooie en lieve Duitse Herdershonden. Het huis was heel mooi van hout en de guestroom was ongeveer groter dan alle kamers waar we tot dan toe hadden geslapen. Hij heeft Italiaanse pasta voor ons gemaakt, die enorm lekker was en tijdens het eten heeft hij ons zijn verhaal verteld. Hij is Italiaans, maar hij heeft in een camper van Argentinië naar San Francisco getrokken, daarna wilde hij zo graag terug naar Panama dat hij daar een huis heeft gevonden en dat hij daar is gaan wonen, met een hond die hij op zijn reis had gekocht.

We hebben de man heel hartelijk bedankt voor alles wat hij heeft gedaan en we hebben allemaal zijn visitekaartje gekregen. Toen we in David aankwamen hebben we bijna gelijk de bus naar Bocas del Toro genomen, we hebben tijdens de hele reis veel geluk gehad dat de bus die we moesten hebben aansloot op degene waarmee we gekomen waren.

In Bocas zijn we naar een eilandje voor de kust gegaan. Het was een beetje in Pirates of the Carribean stijl, ik vond het best mooi. Hier hebben we overnacht op het strand.

De volgende dag zijn we in Bocas op zoek gegaan naar een slaapplaats voor de laatste nacht. Later bij de lunch hebben we een evaluatie van deze week gedaan, waar iedereen dingen heeft gezegd waar hij blij en waar hij minder blij mee was. Dit vond ik heel nuttig, een paar ruzies zijn uitgesproken waardoor we de laatste twee dagen nog gezellig konden doorbrengen. Omdat het de laatste avond was, zijn we met alle groepjes uitgegaan.
De laatste dag zouden we naar het strand gaan met de andere groepjes om te gaan surfen. In de avond zijn we nog naar een restaurant gegaan, waar we hebben gegeten als afsluiting. Daarna hadden we nog even vrij, waarin we het laatste van Bocas del Toro tijdens de eigen reis hebben gezien. Om 8 uur moesten we weer op de steiger staan om terug naar het schip te gaan.
Deze eigen reis vond ik echt superleuk. Het was heel vermoeiend, maar zeker de moeite waard. In het begin vond ik mijn groepje niet echt heel leuk, maar in het eind vond ik het toch wel gezellig. We hebben met elkaar een paar bizarre maar toch grappige momenten beleefd, dat was heel leuk. Ik kijk al uit naar de eigen reis in Cuba, ik ben benieuwd hoe dat gaat worden.

 

Comments

Eén reactie op “PANAMA!”

  1. Trieke avatar
    Trieke

    Wow Sophie wat een belevenissen!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *